مطالعه اثرات برهمکنش طولانی مدت متیل فندیت(ریتالین) و فلوکستین بر روی هورمون های محور هیپوفیز-گناد و پرولاکتین در موش صحرایی.ماده

متیل فنیدیت هیدروکلراید (ریتالین) به طور گسترده در کودکان مبتلا به اختلالات کمبود توجه و بیش-فعالی به عنوان داروی افزایش دهنده هوشیاری استفاده می شود. داروهای محرک یا روان گردان به دلیل تاثیر مستقیم بر جایگاه پاداش در سیستم مزولیمبیک، انگیزش افراد را برای ایجاد رابطه های جنسی افزایش می دهند، بنابراین بررسی عملکرد سیستم تولید مثلی در طول مصرف محرکها مورد توجه قرار می گیرد. در این مطالعه تعامل بین فلوکستین با متیل فنیدات هیدروکلرید بر روی سیستم تولید مثل موش صحرایی مشاهده شد. حیوانات مورد استفاده در این تحقیق موش های سفید صحرایی ، جنس ماده نژاد ویستار (با گروه سنی 53-50 روزه و وزن بین 170-130 گرم) از موسسه تحقیقاتی سرم سازی رازی تهیه شد. تمام حیواتات به طور تصادفی به 8 گروه 6 تایی تقسیم شدند: 1 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) سالین (گروه1)، 25/1 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) ریتالین (گروه 2)، 5/2 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) ریتالین (گروه 3)، 5 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) ریتالین (گروه 4)، 10 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) فلوکستین (گروه5)، 25/1 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) ریتالین+ فلوکستین (گروه 6)، 5/2 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) ریتالین+ فلوکستین (گروه 7)، 5 (میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن) ریتالین+ فلوکستین (گروه 8). تمام تزریقات با حجم مساوی 1 میلی لیتر، فلوکستین و سالین ( در ساعت 13 بعدازظهر) یک ساعت قبل از تزریق ریتالین به مدت 30 روز صورت گرفت. 24 ساعت پس از انجام تزریقات تمام موش ها بیهوش شدند و سپس نمونه های خونی گرفته شد. در انتهای آزمایش میزان هورمون های محرک فولیکولی fsh))، لوتئینی (lh)، پروژسترون ، کورتیکوسترون و پرولاکتین در نمونه های سرم ذخیره شده در دمای -80 °c به وسیله کیت های ویژه انسانی با دستگاه کمی لومینسانس سنجش شد. ریتالین در دوز های 5 و mg/kg25/1 وزن تخمدان و نسبت وزن تخمدان به وزن بدن را بطورمعنی دار افزایش داده و در دوز mg/kg 5/2 باعث افزایش پرولاکتین و کاهش کورتیزول و در دوزmg/kg5 باعث کاهش پروژسترون شد. این اثرات با تجویز همزمان فلوکستین تا حدی تعدیل شد. ریتالین lh وfsh را تغییر نداده ولی تجویز ریتالین+ فلوکستین در دوز های ریتالینmg/kg 25/1 و 5/2 هورمون fsh را کاهش داد.